28 marca odszedł od nas niespodziewanie Edmund Bogdan Bubak – społecznik, spółdzielca, aktywny działacz podziemia solidarnościowego lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, polityk, patriota, dobry, empatyczny, ciepły człowiek.

Urodził się 4 maja 1950 roku w Warszawie. Jeszcze jako student Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego  związał się z ruchem spółdzielczym, pracując w różnych strukturach spółdzielczości „Społem”, a następnie spółdzielczości Inwalidów.  Ten etap swojej zawodowej aktywności zakończył w kwietniu 1990 roku jako zastępca prezesa Zarządu Spółdzielni Inwalidów „Elektra”.

Instynkt patrioty i państwowca nakazał mu przyjąć stanowisko podsekretarza stanu w b. Ministerstwie Rynku Wewnętrznego w rządzie Jana Olszewskiego, gdzie m.in. zajmował się małymi i średnimi przedsiębiorstwami.  W wyniku wydarzeń tzw. czerwcowej nocy teczek, wraz z całym rządem został zdymisjonowany. Po tym doświadczeniu zaangażował się w tworzenie struktur Ruchu dla Rzeczypospolitej.

W styczniu 1992 roku wrócił do aktywności na niwie spółdzielczej, obejmując funkcję  prezesa Zarządu Krajowego Związku Rewizyjnego Spółdzielczości Spożywców „Społem”. Mocno zaangażował się w odtwarzanie więzi spółdzielczych, zniszczonych w wyniku oddziaływania destrukcyjnej specustawy spółdzielczej ze stycznia 1990 roku i osiągnął na tej drodze niemałe sukcesy. Funkcję tę pełnił do roku 2005, równocześnie wypełniając społecznie mandat zastępcy prezesa Zarządu Krajowej Rady Spółdzielczej.

Z dniem 1 czerwca 2005 roku powierzono mu stanowisko dyrektora Zespołu Budżetowo-Administracyjnego w Biurze Zarządu Krajowej Rady Spółdzielczej. Swoją zawodową aktywność zakończył  31 października 2016 roku. Była to decyzja wymuszona pogarszającym się stanem zdrowia. Odtąd już tylko z oddali, ale wciąż z ogromnym emocjonalnym zaangażowaniem obserwował wydarzenia w ruchu spółdzielczym i kraju.

Cześć Jego pamięci!