Liga Kooperatystek w Polsce, powołana w 1935 roku w Warszawie, odegrała kluczową rolę w integracji kobiet ze strukturami spółdzielczymi, łącząc emancypację z praktycznym wsparciem gospodarstw domowych — przede wszystkim poprzez edukację w zakresie oszczędnego zarządzania i zdrowego żywienia. Ale panie z Ligii nie tylko tym się zajmowały.
Organizacja skupiała się na poprawie sytuacji materialnej rodzin, promując zakupy przez spółdzielnie i tworząc sieć wsparcia dla gospodyń. Kooperatystki aktywnie uczestniczyły w walnych zebraniach spółdzielni. Postulowały m.in. umożliwienie wymienialności głosów między małżonkami. Współpracowały z Międzynarodową Ligą Kooperatystek, reprezentując Polskę na międzynarodowych konferencjach.
W obliczu zagrożenia wojną w 1938 roku Liga przeorientowała działania (prowadzone w porozumieniu ze „Społem”) na szkolenia z aprowizacji, tworzenia zapasów żywności oraz współpracę z Organizacją Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Wspólnie ze "Społem" organizowała składy produktów pierwszej potrzeby i szkoliła kobiety w zakresie gospodarki wojennej, przygotowując je do pełnienia ról zarządczych na wypadek mobilizacji mężczyzn.
