Poznański Związek Spółek Zarobkowych, który pod patronatem księży Szamarzewskiego, potem Wawrzyniaka i Adamskiego objął swoją działalnością tereny dawnego zaboru pruskiego, znalazł swoje odbicie w kooperatywnych strukturach organizowanych także w zaborze austriackim. Ożywioną działalność spółdzielczą, zwłaszcza we Lwowie, prowadził Alfred Zgórski.
Urodzony w lutym 1848 w Przemyślu, w „dobrej” rodzinie, Zgórski to przykład tzw. pięknej kariery. Po ukończeniu studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego podjął kolejne, tym razem na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie uzyskał tytuł doktora. Następnie poświęcił się pracy w charakterze nauczyciela, by potem oddać się karierze bankowej i politycznej – w latach W latach 1883–1913 sprawował stanowisko dyrektora galicyjskiego Banku Krajowego. Wybrany również posłem na Sejm Krajowy Galicji X kadencji, z ramienia PSL.
Był też dziennikarzem, wydawcą i publicystą, redaktorem tygodnika "Związek", organu założonego przez niego w 1878 r. Związku Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych we Lwowie (pod pełną nazwą: Związek Spółek Zarobkowych i Gospodarczych dla Galicji i Wielkiego Księstwa Krakowskiego).
Związek ten, działający na zasadzie kooperatywy, odegrał istotną rolę w rozwoju polskiej spółdzielczości na terenach Galicji, Bukowiny i na Śląsku.
